وقتی یادداشت‌های دانش‌آموزانم را مرور می‌کنم، می‌توانم به سرعت متوجه شوم که آیا آنها دستورالعمل‌ها را دنبال می‌کنند و مطالب را به‌طور رضایت‌بخش دنبال می‌کنند یا یادداشت‌های نامنظم یا نامفهومی می‌گیرند.
در یک کلاس، نمرات دفتر جهیزیه را معادل نمرات ارزیابی درست کردم، که انگیزه‌ای عالی برای دانش‌آموزان بود تا یادداشت‌های منظم و باکیفیت را حفظ کنند.
در مورد دوم، می توانم به آنها آموزش دهم که چگونه بهتر یادداشت برداری کنند. اگر دانش آموز به یک سیستم منظم پایبند نباشد، ممکن است از تکلیف امتیاز کسر کنم.
وقتی قبل از کووید، دفترچه‌ها را درجه‌بندی می‌کردم، هر دو هفته یک‌بار آنها را جمع‌آوری می‌کردم. من به طور تصادفی یک مجموعه از سوالاتی را که برای تکالیف یا یادداشت هایی از سخنرانی که ارائه کرده بودم، انتخاب کردم.
من بررسی کردم که هر دانش آموز پاسخ یا یادداشت های سخنرانی را در دفترچه خود در بخش مربوطه داشته باشد، تاریخ درستی داشته باشد.
و به سبکی که به آنها آموزش داده بودم. به عنوان مثال، من برای همه پاسخ ها به جملات کامل نیاز داشتم. در مورد پاسخ به سؤالات کتاب درسی یا در کلاس، من معمولاً صحت را بررسی می کردم.
وقتی به دفترچه نیاز دارم و نمره می دهم، متوجه می شوم که میزان نمره گذاری را که باید انجام دهم محدود می کنم و در کل نمره گذاری آسان تر می شود.
از آنجایی که دانش‌آموزان نیازی به تحویل هر تکالیف ندارند، می‌توانم وقتی دفترچه‌هایشان را تحویل می‌دهند، یک، چند یا همه اجزای تکالیف را به صورت دسته‌ای بررسی کنم.
معلمان می توانند دفترچه ها را به روش های مختلفی درجه بندی کنند: سازماندهی، تکمیل، خوانایی، پاسخ صحیح به سوالات و غیره.
ممکن است تصور شود که دفترچه یادداشت سنتی فرصت‌های دانش‌آموز را برای تفکر خلاق حذف نمی‌کند، اما اینطور نیست.
از دانش آموزان بخواهید مکث کنند، به یادداشت های خود نگاه کنند و تصویری را در کنار نکات کلیدی ترسیم کنند.سعی کنید یادداشت های Doodle را وارد کنید یا از دانش آموزان بخواهید که دفترچه های کاغذی خود را به دفترچه های تعاملی رنگارنگ تبدیل کنند.
