موضوع استفاده از روغن گیاهی و چربی حیوانی برای پخت و پز به طور قابل توجهی بحث برانگیز است.
از یک طرف، شما جامعه ای دارید که معتقدند استفاده از روغن حیوانی صنعتی برای پخت و پز ظالمانه است.
در حالی که از سوی دیگر، افرادی را دارید که معتقدند استفاده از روغن گیاهی است.
برای پخت و پز فقط طعم های پیچیده و پیچیده غذا و همچنین چربی حیوانی را نشان نمی دهد.
روغن های گیاهی یا بیشتر به عنوان روغن های گیاهی شناخته می شوند، روغن های خوراکی هستند که از فشار دادن دانه های خود گیاه استخراج می شوند.
برخی از نمونه های رایج روغن های مشتق شده از دانه ها عبارتند از: روغن کلزا (کلزا)، سویا، ذرت، آفتابگردان و بادام زمینی.
بیشتر اوقات، این روغن های دانه باید به روش های بسیار غیر طبیعی که شامل مواد شیمیایی است استخراج شوند.
روغن هایی که از فشار دادن گیاه (یک فرآیند طبیعی) به دست می آیند، روغن هایی مانند روغن نارگیل و روغن زیتون هستند.
چربی های حیوانی، همانطور که از نام آن پیداست، از حیوانات گرفته می شود.
3 نوع محبوب روغن حیوانی تبریز در پخت و پز مورد استفاده قرار می گیرد – قیمه، پیه و گوشت خوک.
گی در اصل کره شفافی است که مواد جامد شیر آن برشته شده و برداشته شده است و فقط روغن پر دود و کره غنی و با طعم آجیلی باقی می ماند.
بیش از 5000 سال است که ازروغن حیوانی گاوی در سراسر شبه قاره هند استفاده می شود.
امروزه هنوز هم یکی از پایه های اصلی غذاهای پنجابی است.
پیه چربی است که معمولاً از گاو گرفته می شود – و به همین دلیل معمولاً به آن روغن حیوانی می گویند.
با رندر کردن سوئت – که لایه چربی اطراف اندام های گاو، به ویژه کمر و کلیه ها است، ساخته می شود.
خوک پیه ای است که از گوشت خوک گرفته می شود.
همین فرآیند اعمال می‌شود، فقط از یک حیوان دیگر مشتق شده است.
- منابع:
- تبلیغات:
